fbpx

Beleggen in fossiel: moeten we bijsturen of uitstappen?

Financieele Dagblad | Deze week maakte pensioenfonds ABP bekend te stoppen met beleggen in producenten van fossiele brandstoffen. Dit vanwege de klimaatcrisis. ‘Symboolpolitiek’, reageert Shell-topman Ben van Beurden. Heeft hij gelijk, of moeten meerdere (institutionele) beleggers dit voorbeeld volgen? Of is een andere strategie beter? Het FD vroeg toonaangevende spelers hierop te reageren.

Mark van Baal, oprichter van Follow This

Zelden is een vriendschap abrupter opgezegd dan die tussen ABP en Shell. In mei stemde ABP nog voor Shells beleid en waren het pensioenfonds en Robeco Shells grootste steunpilaren. Waar de meeste van de tien grootste Nederlandse beleggers voor de Follow This-klimaatresoluties stemde, onthield ABP zich.

Afgelopen dinsdag liet ABP Shell plotseling vallen, terwijl Shell de steun van aandeelhouders die Parijs willen halen harder nodig heeft dan ooit. Blijkbaar heeft Follow This meer vertrouwen in Shell dan ABP; Follow This en beleggers die voor klimaatresoluties stemmen, geloven dat de olie-en gasindustrie zijn volle gewicht achter de energietransitie kan en moet zetten om Parijs te halen.

Follow This is opgericht in de overtuiging dat de olie- en gasindustrie het klimaatakkoord kan maken of breken en dat de aandeelhouders hierin een cruciale rol hebben. Als de olie- en gasindustrie zijn volle gewicht achter de energietransitie zet, hebben we nog een kans om de ergste klimaatrampen te voorkomen. Uit zichzelf gaan ze het niet doen, mogen we na tientallen jaren van ontkenning en uitstel concluderen.

Olieconcerns wijzen de Follow This-klimaatresoluties die vragen om emissiereductiedoelen in lijn met Parijs dan ook consequent af. Dankzij de groeiende steun van institutionele beleggers voor de Follow This-klimaatresoluties stelden bedrijven als Shell, BP, Equinor, en onlangs Phillips en Chevron, 66 doelen om hun emissies te reduceren. Hiermee zijn we er nog lang niet. Shell bijvoorbeeld wil zijn absolute emissies nog laten groeien in de komende tien jaar. Kritische gesprekken en stemmen voor klimaatresoluties is voor aandeelhouders de enige formele manier om olieconcerns in beweging te krijgen.

Lees het volledige artikel in het Financieele Dagblad

Previous

Next